بچه های بی پناه

بچه های بی پناه.....
امروز دوستم با برادرزادش امدند پیشم...پسر بچه 9 ساله بسیار ارام و متین...با خواهرام هر کاری کردیم تا بهش خوش بگذره...ولی در کل همش تو کنترل بود...برای هر کاری یا وسیله بازی چندین بار تشکر میکرد...اگر احیانا یادش میرفت عمه عزیزش بهش گوشزد میکرد...
داستان زندگی این بچه دل هر ادم عاقلی رو بدرد میاره..پدر و مادر هوسباز و ابله...هر کدام دنبال زندگی خودشون.....این بچه گوشت قربانی...یک روز خونه مادر.و باقیش پیش مادربزرگ و پدربزرگ......عملا دوست من داره بزرگش میکنه.....یعنی از 5 سالگی پیش عمه جونش بوده....خدا به دوست من عمر و توان بیشتر بده.....از هیچی برای این بچه کم نمیزاره.شده مادر و پدر و همه کارش....ولی اینکه یک بچه 9 ساله به جای شیطنت شده بود یک بچه عاقل بزرگ ......زیاد خوشم نیامد...چشمای زیباش غمگین بود....از همین 9 سالگی میتونستم مرد درونشو ببینم....حتی برای بازی کردن صداش در نمیومد.....کلا تو کنترل رفتارش بود برای تایید گرفتن....با اینکار امنیت برای خودش ایجاد میکرد و ارامش.....یک جور جلب توجه و جذب محبت از بزرگترها....بچه ای بزرگ....ترانه گذاشتم و شروع کردم به رقصیدن.خودمو و خواهرام....دوستم از یک خانواده مذهبی...هی میگفتم بیا وسط.....بیچاره رنگ به رنگ و اشاره که یعنی جلوی برادرزادم نمیرقصم..منم با هیجان رفتم دست پسر بچه رو گرفتم اوردم وسط که یالا تو برقص تا عمه جون هم افتخار بده....کلی اولش لوس بازی و اینا که نه و بلد نیستما......یکم بلاخره راضی شد و یکم چرخید و ادای رقصیدنو با من دراورد.بلاخره خندید....چشماش برای یک لحظه خیلی کوتاه خندید.....ولی زودی خودشو جمع کرد و گفت نه ممنون.دیگه بسه.رفت تو بغل عمه جون...فهمیدم عمه چشم غره رفته...نمیتونستم حرفی بزنم....ولی خوب.....به عنوان میزبان نمیتونستم اجازه بدم ناشاد از خونه بره....منتهی نمیتونم افکار کسیو تغییر بدم.....نمیتونم به کسی بگم بزار بچه تا بچه هست شاد باشه.....چون دست اخر دنیا پیرش میکنه.....همش همین چند سال خودش میتونه باشه......کشور ما به اندازه کافی جهنم شده....ولی چرا این جهنم هنوز داره به تولید مثل ادامه میده؟ دست کم چرا پدر و مادرها سعی نمیکنند با تربیت یک نسل شاد دنیای بهتری بسازند.......؟؟؟؟؟؟