رابطه

رابطه....(دوستان پستو که خوندید جای واژه مرد میتونید زن بگذارید .همه چیز دو طرفه هست....من اصلاح میکنم این پستو......یک رابطه روی دوش دو طرفه...)
برقرار کردن رابطه همیشه اولش خیلی سخته..عرفش اینه که یک مرد رابطه رو شروع کنه..من عکسشو رد نمیکنم...ولی خوب این مثل اپولو هوا کردن سخته.یک مرد باید در حد خودکشی و تیم ملی تلاش کنه تا توجه زن مورد نظرشو جلب کنه...خوب صحبت کردن..گرم بودن...شور و شوق و هیجان داشتن..و از همه مهمتر....خندوندن.....اگر مردی بتونه یک خانم رو بخندونه...شک نک...نید اون اقا جواب بله رو گرفته....کلا یک خانم علاوه بر امنیت و پشتیبانی و حمایت یک مرد به حس زندگی احتیاج داره کنار یک مرد....و اون حس با خندیدن شروع میشه...البته یک خندیدن عمیق...ولی خوب....همه یک رابطه خوب به همینجا ختم نمیشه....وقتی مخ یک خانم زده شد(عاشق شد یا متقاعد یا هر چیزی که شما اسمشو بگذارید)....تازه اصل کار شروع میشه.نگهداری از یک رابطه....اینکه یک رابطه به سردی گرایش پیدا نکنه.....بهترین و عاشقانه ترین رابطه ها هم وقتی طرفین ازش نگهداری نکنن سرد میشه.....مثل اتیشی میمونه که بهش سوخت نرسونی.......مثل گلی که بهش اب ندی.....مثل حیوانی اهلی شده که تنها رهاش کنی......
اکثر اقایون همین اشتباهو میکنن....یک زنو میخندونن و دوستی و رابطه رو شروع میکنن...خیلی ها به ازدواج هم ختمش میکنن...ولی خوب بعدش؟؟؟؟؟ برنامه بعدی چیه؟؟؟ دیگه بیان کردن و ابراز احساسات واقعی چند وقت یکبار اونم اگر حسش باشه..
چقدر مراقب رابطه های خوبتون هستید؟؟؟؟؟؟؟ چطوری؟؟؟؟؟؟؟؟