#تندرستی پرکاری تیروئید قسمت اول

عملکرد : افزایش میزان هورمون T4 , T3

نتیجه : افزایش متابولیسم و سوخت و ساز

...

سن شیوع : بین 20 تا 40 سالگی و سنین بالاتر .....

جنسیت : مقدار شیوع این بیماری در بانوان 5 تا 10 برابر اقایون

علایم شناسایی بیماری :
1- افزایش ضربان قلب
2- ضعف عضلانی و خستگی زودرس
3- گواتر
4- افزایش اشتها
5- اسهال
6- عصبانیت و تحریک پذیری
7- حساسیت به گرما
8- ریزش مو
9- مشکلات چشمی
10- کاهش قاعدگی
11- تعرق بیش از اندازه
12- لرزش دست
13- کاهش وزن
14- تورم ساق پا

تشخیص: با اندازه‌گیری سطح خونی هورمون‌های غده تیروئید صورت می‌گیرد و در موارد خواص از طریق تست ید رادیواکتیو. هم‌چنین اغلب به‌دلیل فیدبک منفی هورمون‌های تیروئید بر هیپوفیز سطح خونی TSH (هورمون محرکه تیروئید) کاهش‌می‌یابد.

درمان در طب نوین :
۱. داروهای ضد تیروئید خوراکی شامل متی مازول و پروپیل تیواوراسیل که برای بیماران با بیماری گریوز به مدت طولانی و برای علل دیگر پرکاری تیروئید به مدت کوتاه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
با قطع داروی ضد تیروئید احتمال برگشت پرکاری تیروئید وجود دارد همچنین به دلیل آنکه متی مازول تعداد گلبول‌های سفید خون را کاهش می‌دهد و MCV , MCH خون را تحت تأثیر قرار داده و امکان ساپرس مغز استخوان وجود دارد باید از مکمل‌های کلسیم و ویتامین D، گروه B به خصوص B12 را در طول درمان دریافت کند (رژیم غذایی در پرکاری تیروئید) به همین منظور در موارد مصرف متی مازول باید CBC بیمار نیز باید ماهانه تحت بررسی قرار گیرد.

۲. ید رادیو اکتیو باعث از کار افتادن گواتر یا کوچک شدن گره‌های سمی که تولیدکننده هورمون تیروئید می‌باشند، می‌گردد.

۳. جراحی تیروئید یک درمان دائمی دیگر بر ای پرکاری تیروئید است.

۴. داروهایی مانند پروپرانولول برای تسکین علائم پرکاری تیروئید به کار می‌رود تا سایر درمانها اثر خود را بگذارند.