سکوتم از رضایت نیست ...دلم اهل شکایت نیست...

هزار شاکی خودش داره...خودش گیره گرفتاره...

سکوتم از رضایت نیست ...دلم اهل شکایت نیست...

هزار شاکی خودش داره...خودش گیره گرفتاره...

قسمت ۲۲: بغلم کن ..........

: نوشتنم نمیاد ..........زور مگه؟  

ـ سعیتو بکن...........چشماتو ببند.........نفس عمیق...........بعد هر چی به ذهنت اومد رو بنویس....... 

: با چشم بسته؟ 

ـ آنا......بنویس........بازی گوشی موقوف........شروع کن...... 

: بزار سیگارمو روشن کنم.........بهم کمک میکنه بیشتر بنویسم....... 

ـ بنویس........تابلو سیگار ممنوع رو تجسم کن......... 

میخندم................. 

چشمامو میبندم........... 

میشمارم....................... 

۱ 

۲ 

۳ 

۴........................... 

: گفتی اسمت چی بود؟ پارمیدا..؟سارینا؟........مامانم اینا........... 

بلند بلند میخندم....... 

: نه جدی اسم واقعیت چیه؟  

ـ اول تو اسمتو بگو........ 

: گفتم که......سروش جهانگیری 

ـ منم ساده.........گوشم دارم.......دمم ایناهاش.......میخوای ار ار کنم؟  

میخنده..........بلند.......... 

داشبور رو باز میکنه......چیزی بیرون میاره..........در هین رانندگی........... 

یکم وحشت میکنم 

ـ هی...مواظب باش..........جلوتو .........هی....... 

: ترسو هم که هستی........بیا خودت در کیفمو باز کن........... 

کیف پول.......کارت ماشین......گواهینامه.......کارت ملی......کارت شناسایی........ 

ـ چه خبره؟ همشو با هم گذاشتی یه جا.......از کجا معلوم جعلی نباشه.......این چیزا همش با یه تومن حله...........رو پیشونیم نوشتن ابله؟  

: تو خیلی بدبینی ها...........باشه...زمان خودش معلوم میکنه..........حالا من باید چی شما رو صدا کنم........... 

ـ سیگار میکشی؟  

: نه ممنون........... 

سیگارو روشن میکنم........... 

دودشو میدمم...............فوت................ 

صدای سروش: میشه تو ماشین سیگار نکشی؟ 

ـ چیه؟ ماشین نو.........میترسی بو بگیره........؟  

: نه....بهش الرژی دارم.......ممنون میشم اگه......... 

چند تا تک سرفه........... 

شیشه رو میدم پایین..........سیگارو روشن پرت میکنم..........کف خیابون 

ـ چقدرم مامانی هستی..........آلرژی............کی میره اینهمه راهو.......... 

: به جاش شما ته چاله میدون هستیا.......گفتی بچه کوجایی؟  

ـ ببین من از شوخی های بی مزه اصلا خوشم نمیاد............پس بهتره مراقب حرف زدنت باشی........ 

: اوف..........چه عصبانی.........موضوع چیه؟ از همین جلسه اول شمشیرو از رو بستیا......اومدی جنگ......؟ 

ـ ببین......اصلا برام مهم نیست بچه پولداری یا فقیر...........این ماشین مال خودته یا کادو بابا جون.....برام مهم نیست تحصیلاتت چیه.........من.........قوانین خودمو تو دوستی دارم.....خونت نمیام........سک..صص....نمیخوام......باهات مهمونیهای توی باغ بیرون از شهر نمیام......موهامو مش نمیکنم......سیگاریم.....و عاشق سرعتم..........حالا خود دانی.....میتونی با این شرایط کنار بیایی..........من هستم........... 

: واوووووووووووووووووووووو..............انگاری قبلیه بدجور زده تو برجکت.........ولی باشه..........زمان همه چیزو به نفع من بر میگردونه............میدونی.............من از وقتی وبتو خوندم......ازت خوشم اومده..........همشو در بست قبول میکنم......نه به خاطر اینکه تو گفتی..........چون.......اولا نمیخوام کسی رو که حتی اسم واقعیشو نگفته ببرم خونه....چه برسه به..............من اهل مهمونی و خاله بازی هم نیستم............پس از پارتی و این چیزا خبری نیست............از دخترای زردمبو هم بیزارم......عاشق سرعتم...........و در ضمن این کادوی مامان جونمه............سیگارم تا دلت میخواد بکش........تا جونت دراد..........ولی نه تو جاهای سر بسته..........مخصوصا تو ماشین.............حالا من میتونم اسمتونو بدونم سر کار خانوم ...... 

ـ آنا..........آناهیتا.......... 

------------------------------------------------------------ 

دکتر: از سروش برام بگو........... 

ـ چی میخوای بدونی؟ خوب اونم یکی بود مثل.............. 

: مثل کی؟ مثل مابقی؟  

ـ نه............نه...............اون مثل خودش بود.........فقط مثل خودش......... 

: چند وقت باهاش بودی؟ 

ـ ۲ سالو و ۷ ماهو ۲۳ روز....... 

: چه دقیق...... 

ـ مشکلیه؟ 

: نه.........برام جالبه.......همین.......بیشتر بگو......چند سالش بود؟ 

ـ ۳۲ ..... 

: بازم سن بالا.......ادامه بده.........چیکاره بود.؟ 

سکوت.............. 

: آنا.............کجایی؟  

ـ هان.......... 

: پرسیدم چکاره بود؟ کوجایی دختر.........یهو رفتی......... 

ـ اها..........همه کاره......هیچ کاره.......... 

: چی؟  

ـ همه کاری میکرد..........از دلالی ماشین بگیر........تا بساز و بندازی......گهگاهی هم میرفت تو کارگاه جواهرسازی عموش..........ور دستش سنگ برش میداد........عاشق نجاری هم بود.....یه چیز جدید که طرح میزد و میساخت بدو بدو تلفن میکرد که برم ببینم.......... 

: پس شغلش آزاد بود..........تحصیلات هم داشت؟  

ـ اوایلش فکر میکردم دیپلمس........هیچی نمیگفت که چی خونده......ولی از بیان و رفتارش..........حس میکردم که بیسواد هم نیست 

: بلاخره فهمیدی چی خونده؟ 

ـ آره.................آره................... 

----------------------------------------------------- 

زندگی............ 

زندگی................. 

زندگی 

صدای ابی.............کی ابی گذاشته ................. 

من خالی از عاطفه  وخشم 

خالی از خویشی و قربت  

گیج و مبهوت بین بودن و نبودن 

عشق  

عشق 

آخرین همسفر من  

مثل تو منو رها کرد  

حالا دستام مونده و تنهایی من  

من  

من  

من  

من  

منننننننننننننننننننننننننن...................... 

ای دریغ از من ...........که بیخود مثل تو .............. 

گم شدم  

گم شدم تو ظلمت تن 

ای دریغ از تو ..........تو تو تو  

که مثل عکس عشق  

هنوز م داد میزنی تو ایینه من.............. 

آه.............. 

گریمون هیچ 

خندمون هیچ 

باخته و برندمون هیچ 

تنها اغوش تو مونده غیر از اون هیچ 

ای ..............ای.........ای مثل من تک و تنها  

دستامو بگیر 

که عمر رفت  

همه چی تویی  

زمین و اسمون هیچ  

هیچ  

هیچ  

هیچ  

هیچچچچچچچچچچچچچچچچ 

ای دریغ از من ................. 

که بیخود مثل تو ..................... 

گم شدم گم شدم تو ظلمت تن  

ای دریغ از تو  

که مثل عکس عشق  

هنوزم داد میزنی تو ایینه من .............. 

اه.............. گریمون هیچ 

خندمون هیچ 

باخته و برندمون هیچ 

تنها اغوش تو مونده غیر از اون هیچ  

.......بی تو میمیرم....... 

همه بود و نبود  

بیا پر کن منو ای خورشید دلسرد  

بی تو میمیرم............. 

مثل قلب چراغ ................. 

نور تو بودی ......کی منو از تو جدا کرد............؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ 

........................................ 

: آنا کوجای.....انا.......دختر جون خوبی؟  

ـ من...............من برم.؟ من.........واسه این جلسه بسه............ 

: بشین...... 

ـ نه.............دیگه نمیخوام............حالم............حالم خوب نیست........ 

: بشین.............الان میگم برات یه چیزی بیارن ...بشین......اسپری .....اسپریت کجاست؟ 

ـ تو.........تو .......... 

کیفمو میندازم روی میز........ 

دکتر کیفو خالی میکنه........... 

: نفس عمیق...........سعی کن بشماری.........یادت که نرفته........هر بار عصبی شدی بشمار..........فقط بشمار................حالا نفس بکش........... 

یک............ 

دوووووووووووو....................... 

سههههههههههههههههههههههههههه..................... 

چهاررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررر.......................... 

صدای خنده های سروش: آنا.........انا اونجا رو............به نظرت اشنا نمیبینی ؟  

ـ کی؟ کو...........کوجا رو ......... 

: اونا ها دیگه.........به گمونم همزادته............. 

ـ کی رو میگی؟ من که نمیبینم............. 

: اوناهاش.............به اون گندگی.....چشماشو چقدرم خوشگله...........مثل خودته......دم هم داره............. 

با سروش رفته بودم یه روستای زیبا......اطراف شاهرود........ 

یه خر سپید که داشت یونجه میخورد............ 

جیغم رفت به هوا : میکشمت.......وایسا تا بهت نشون بدم..........وایسا 

: اگه تونستی به من برسی؟ د بیا منو بگیر .............همش هارتو و پورته.......... 

ـ وایسا........نامردم اگر نگیرمت ........ 

: در نامرد بودنت شک نکن............گیسات اولین نشونش.......... 

جیغ میکشم................. 

ـ بیشعور.............میکشمت.......وایسا 

خنده.............. 

خنده................. 

توی دشت............. 

میدویم و ریه هامونو پر از هوای پاک میکنیم.............. 

صدای سرفه............ 

ـ بازم که داری سرفه میکنی؟ 

: ریه های بیچاره من به هوای پاک عادت نداره...........تعجب کرده 

ـ دکتر رفتی؟ یه جوری ناجور سرفه می کنیها........... 

: دکتر چی؟ هیچی نیست...........یه حساسیت فصلی.......... 

ـ چرند نگو........یه حساسیت ساده اینقدر دنگ وونگ نداره......... 

: اوف...........خانوم خوشگله.....میشه گیر ندی..........حالشو ببر............اخ 

ولو میشیم روی چمنا.............. 

قلط میزنم.............. 

جیغ میکشم.............مثل بچه ها............ 

سروش هم........... 

هر دو میخندیم.............. 

صدای سروش: هی قاصدک..............بزار  

گل قاصدکو میکنه.......... 

: حالا ارزو کن............با هم فوت میکنیم..........باشه.......یک........دو .......سه......... 

فوتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت 

همه قاصدکا به باد رفتن........... 

: چی آروز کردی؟  

ـ چیز مهمی نبود..........تو چی آروز کردی؟  

: آرزو کردم که ..............که.................اخلاقت بهتر شه......... 

ـ چی؟  

: نیست خیلی خوش اخلاقی..............ادم نگات میکنه زهرش میریزه........... 

ـ کوفت..............جنبه نداری..............باید بکشمت..........رو میدم پسر خاله میشی.......وایسا ببینم........... 

دوباره بلند میشیم و میدویم............ 

سروش یهو برمیگرده............. 

کمرمو میگیره..................... 

میچرخونه 

جیغ میکشم.................. 

منو بغل کرده میتابه................ 

میچرخه 

جیغ میکشم........................ 

چیغ میکشم........................ 

====================================== 

صدای شاهرخ: آنا.............آنا.............خوبی دختر.......؟  

ـ ها.............. 

: بیا کیفتو آوردم..............خیلی داغی.......مطمئنی نمیخوای به دکتر بگم بیاد؟  

ـ من خوبم..........خوبم.........فقط سردمه..........میشه بغلم کنی؟.........بغلم کن.......سردمه............. 

خیلی سردمه.............. 

خیلی سردمه.................. 

بغلم کن................ 

نظرات 8 + ارسال نظر
سینا سه‌شنبه 23 فروردین 1390 ساعت 06:45 ق.ظ http://khaaen.persianblog.ir

سرد است و ما هر بار به آغوشی پناه میبریم و سردتر میشود
سرد است

حمید سه‌شنبه 23 فروردین 1390 ساعت 06:25 ب.ظ http://hamidahmadi.blogsky.com

می خوانمت

فاطمه پنج‌شنبه 25 فروردین 1390 ساعت 12:18 ب.ظ http://madadkaran-j.blogfa.com

سلام خوبی همیشه وبتو می خونم اگه بدونی چقدر دوست دارم بنویسم اتفاقی که برا دوستم افتاده وهمه بدونن دیگه کسی طرف پزشک دکتر روانشناس مددکار نمیره

سلام رفیق
خوب بنویس
خوشحال میشم بدونم چی شده

فاطمه پنج‌شنبه 25 فروردین 1390 ساعت 10:36 ب.ظ http://madadkaran-j.blogfa.com

سلام ممنون که سر زدید در اولین فرصت براتون می نویسم اما موسیقی آره خیلی غمگینه عمدا گذاشتم آخه اون اساتید سر به وب می زنن.

محسن جمعه 26 فروردین 1390 ساعت 01:19 ب.ظ http://after23.blogsky.com

من فک می کنم این کتابت از برادران کارامازوف طولانی تر بشه.
به سروش البته نمیاد که وبگرد هم باشه. با اون مشاغلی که براش شمردی. یه کار دیگه بهش اضافه کن. مثلن شبا میره یه جایی یه درسی ام میخونه. چه می دونم؟
بخش ابی به نظرم طولانی اومد.
میدونی من وختی رمان می خونم شرح چیزی که زیاد میشه و میدونم چیه رو رد می کنم. این بخش ابی از اون بخشا بود. همون دو سه خط که باشه تا آخرشو می خونم.
توی برادران کارامازوفم هست. میدونی. اونجام میشه یه بخشایی رو که میدونی رد کنی.
ها؟

آرمین جمعه 26 فروردین 1390 ساعت 01:20 ب.ظ http://nagoftehaa.mihanblog.com/

سلام سارا جان . میشه یه توضیحی درمورد وبلاگت بهم بدی.

محسن شنبه 27 فروردین 1390 ساعت 02:42 ق.ظ http://after23.blogsky.com

پاسخ قامن وزین شما را در بعد از بیست و سه در اینجا هم می گذارم:
***
الاهی که من بمیرم.
نوشته شما حجت بر من تمام کرده بود. من چه پاسخ درخوری می توانستم در مقابل آن قامنت وزین شما بگویم؟
به قول هدایت تصدقت گردم فکر کردم همانگونه که شما پاسخی در مقابل قامنت های وزین من نمی دهید من نیز باید چنان کنم.
باز هم میگویم که:
الاهی که من بمیرم.

آرزو جمعه 2 دی 1390 ساعت 07:24 ب.ظ http://arezuvafaryadhash.blogsky.com

رفیق بنویس ... لطفا ... ادامه ی داستانات ...
بنویس لطفا بازم ...
سلام ...

چشم رفیق
در حال نوشتن یه داستان تاریخیم.........کلا بی خیال وب شده بودم........چشم دوباره مینویسم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد