دیشب شب قریبی بود............

دیشب.........دیشب .........خیلی خاص بود برام..........اینقدر که ......... 

هر چقدر سعی کردم ننویسم.........نتونستم............ 

یک نفر دیدم.......... 

یک نفر که در لحظه اول خیلی عادی به نظر میرسید.......... 

خیلی............ 

پیراهن سپید روی شلوار کرمی رنگ کتونی......... 

سری نیمه تاس......... 

صورتی صاف..............پوستی درخشان........ 

اگر سنشو نمیدونستم...........باورم میشد که هنوز به 50 نرسیده..... 

ولی سن واقعیش بالای 60 بود........... 

طوری بهم نگاه کرد انگار منو میشناخته از قبل........ 

منم گویا میشناختمش......... 

نمیتونستم با کلمات بازی کنم......... 

فقط لبخند.......... 

به نشانه احترام سرمو خم کردم.......... 

خندید .............. 

وقتی میخواستم نگاهش کنم شرم مانع بود............از چی و از کی خجالت میکشیدم؟؟؟؟؟؟؟ 

من دختر کمرویی نبودم که............ 

بی حس سرمو اوردم بالا 

خیره تو چشمام نگاه کرد........... 

باز لبخند زد............... 

یکهو به خودم اومدم دیدم تو مرکز گیر افتادم............ 

لیلا با من بود......... 

حواسم به رکسانا بود که تنها منتظرمون بود 

صدای دف و تار 

صدای اواز ............. 

سرم منگ بود............ 

صدای دف................. 

داشتم سر سام میگرفتم.......... 

دوباره سرمو اوردم بالا................ 

باز هم نگاهم کرد.............. 

بی حس............. 

یه نسیم خنک.................. 

صدای تار.................. 

چقدر دلم هوای آزاد میخواست.............. 

و چقدر دلم میخواست کنارش بشینم و ساعتها فقط بهش گوش کنم.......... 

ولی مجبور شدم زودتر از موعد مجلس رو ترک کنم............ 

شب خاصی بود........... 

خیلی خاص.................. 

فقط..................میدونم ادم متفاوتی بود.............. 

شاید اصلا ادم نبود.............. 

زاینده رود رو دیدم...............ارام .......... 

خیابونای براق اصفهون................... 

هوای پاک از بارون................. 

دیشب شب قریبی بود............