ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
روشهای سنتی برای کاشت درختان یا بذر پاشی
بعد از خواندن این مقاله اونو به اشتراک بگذار شاید یک نفر خواست بهش عمل کنه
1-در مناطق مرکزی ایران وقتی یک نهال کاشته میشده کنارش چندین کوزه و خمره هم دفن میکردن ......کوزه ها رو پر اب میکردن و درشو میبستند....و هر چند وقت یکبار سر میزدن و کوزه ها رو پر اب میکردند...
2- کنارهای درختو دستمال پیچ میکردند تا موش صحرایی و خرگوشها نتونن ساقه نهال جوانو بجون....
3-نهال رو به وسیله 3 تا پایه کمکی به زمین محکم میکردند تا باد هم اونو نشکنه....
4- در برخی مناطق مخصوصا اصفهان و یزد از ابتدا بین 6 تا 10 نهال رو باهم کنار هم رشد میدادند و جوری بزرگ میکردند تا نهالها بدور هم بتابند و پیچ بخورند و در هم جوش بخورند...اینطوری یک درخت واحد از 10 نهال ایجاد میشد که بسیار قویتر و مقاوم تر بود ....شاید دیده باشید درختان مینیاتوری در جاده کاشان به تهران رو ..یا درختان عجیب غریب مناطق یزد رو .....یا درختان زیبای مناطق پارس رو ......
5- در فصل تابستان نوعی خربزه مقاوم به بی آبی رو کشت میکردند و میهای تلخ و بدمزشو با خودشون به صحرا میبردند..در فصل پاییز....بعد با شکاف دادن میوه درون رخنه ای ایجاد میکردند و بذر گیاهان خاصی رو درونش کار میگذاشتند و خربزه رو درون خاک قرار میدادند..بذر مهمان از میزبان به عنوان منبع ابی استفاده میکرد و چون خربزه تلخ و بدمزه بود حیوانات صحرا نمیتونستند بخورنش......و بذر با امنیت کامل رشد میکرد و تبدیل میشد به یک گیاه قوی
6- در پاییز تا اواخر فروردین مردم ایران زمین مرتب شنبلیله میکاشتند به عنوان کود گیاهی .....
7- کنار مزارح انواع گیاهان ضد آفت کاشت میشد..مثل رزماری یا اسطوخودوس ، انواع نعنا فلفلی و اویشن شیرازی و بومادران ...حتی نوع خاصی از گیاهان به نام حشره کش معروف بودن از بس بوی بد و گرده کشنده ای داشتند برای حشرات
8- کاشت توتوو و تنباکو کنار مزارع ، تضمینی بود برای جلوگیری از الودگی محصولات به سن و شته و چربه ....
9-ابیاری جویباری چند مزیت داشت ، اول اینکه با ملایمت انجام میشد و به خوبی محصول رو ابیاری میکرد و درختان و گیاهان رو سیراب میکرد....بعد مقادیر زیادی از اب به بستر خاک بر میگشت و جزیی از ابهای زیر زمینی میشد ، ابیاری هنگامه عصر و تاریکی صورت میگرفت تا احتمال تبخیر به حداقل برسه....
10- استفاده از کودهای حیوانی و انسانی بخش مهمی بود برای باروری زمین و قدرت گرفتنش.....
11- در کنار چشمه ها و جویبارها و قناتها همیشه ردیفی از درختان مخصوص و مقاوم کاشته میشد.....درختانی که علاوه بر نیاز به اب ، سایه افکن میشدند و جلوی تبخیر اب رو میگرفتند ، مثل درختان گردو ، سپیدار ، صنوبر ، نارون ، چنار
12- برای تعیین مرزهای مزارع بزرگ از درختان مقاوم به بی ابی استفاده میشد که هم راهنمای ملاکین باشه هم سایه افکن برای مسافران و هم مامنی برای حیوانات و پرندگان .مثل درختان سرو و زبان گنجشک و بادام و پسته های کوهی ...
13- کاشت درختان پسته ، بادام ، انواع انگورها و سیب و انجیر هم به نوعی مقاومت در برابر بی ابی بود و هم محصولات خوراکی بسیار خوبی ایجاد میکرد
14- ایرانیان هوشمند و مهندس با ایجاد شبکه های ابرسانی و حوضچه ها و حوضهای بزرگتر در اعتدال درجه حرارت و کمک به نجات اکوسیستم در دل بیابان ها بهشت ساختند.....
بچه های گروه ، در گروه ها نتونستم با بخش اشتراک پست کنم.....برای همین در صفحه شخصی خودم هم گذاشتم میتونید ازونجا به اشتراک بگذارید